–როგორია შენი ერთი, ჩვეულებრივი დღე? –ჩემთვის ყოველიდღე განსაკუთრებული და არაჩვეულებრივია.გამუდმებით სხვადასხა ქალაქში ვარ, ტურნეები, ჩაწერები, გადაღებები..... –სად გყავს ყველაზე მეტი და გამორჩეული ფანები?
–იაპონიაში, რასაც ჰქვია გიჟი ფანები მყავს.იქ რომ ჩვდივარ, მთლიანად ვიხარჯები და უამრავი საჩუქრით ვბრუნდები.ზალიან საყვარლები არიან იაპონელები.
–თვლი თუ არა თავს ვარსკვლავად? –არა. არ მიყვარს ხმაურიანი შეფასებები.ტოველთვის ვცდილობ თავი ჩვეულებრივ ადამიანად ვიგრძნო. ერთადერთი,რაც პოპულარობაში მომწონს, ის არის, რომ მაღახიებსი ტანსაცმელს მჩუქნიან.
–ტურნეების დროს რა დაგაქვს თან ყოველთვის?
–ჩემი ქეისი, კომპიუტერის გარეშე არ შემილია.
–ოდესმე თუ გიტირია სცენაზე? –ერთხელ ძალიან მაგრად. ლუბლინში მქონდა კონცერტი, სცენაზე გასვლის წინ დედამ დამირეკა და ბაბუას გარდაცვალების ამბავი შემატყობინა.თავი ვეღარ შევიკავე,თან ჩავთვალე რომ მსმენელს უნდა გაეგო ჩემი ტკივილის შესახებ.
–რომ არა მომღერალი რა პროფესიის იქნებოდი? –ზუსტად ვიცოდი რომ მომრერალი გამოვიდოდი, ამიტომაც არასდროს ვსწავლობდი, უფრო მეტიც სკოლა მეზიზღებოდა. –და ბოლოს, რა არის შენი ცხოვრების დევიზი? –"არ მიაქციო ყურადება სხვების აზრს" ვფიქრობ, რომ უნდა იყო ინდივიდუალური და არავის ზეგავლენის ქვეშ არ უნდა მოექცე.